Over het verblijf kunnen jullie hier meer lezen en dus mag het niet verwonderen dat ik redelijk ontspannen (ahum) zaterdagochtend om 3.00 uur wakker werd om me klaar te maken.

Mijn ontbijt bestond uit twee boterhammen met confituur, wat appelsap en een yoghurtje.

Vervolgens controleerde ik mijn voedselvoorraad. Hiervan heb ik uiteindelijk zowat de helft (te weinig) verorberd.

Ook door de kledijvoorraad ging ik nog eens om zeker te zijn dat ik niets vergeten was... Uiteindelijk heb ik enkel het rode wind/regenjack niet meegenomen; de rest heeft meer dan zijn nut gehad...

Omstreeks 4.00 uur ging ik naar beneden en nam mijn fiets uit de berging om alles klaar te maken. Een klein kwartier later vertrok ik dan naar het vertrek waar ik om 4.30 uur als eerste toekwam. Naast mij stond er wel een mobilhome waar een van de renners uit... Bunsbeek bleek te komen!

De renners kwamen nu met mondjesmaat toe en we kregen wat info van de organisator over eventuele wegomleidingen. Er waren 31 inschrijvingen...

Stipt om 5.00 uur vertrok ik om vrij snel te constateren dat mijn gps raar deed! Onmiddellijk kreeg ik de melding dat mijn rit beëindigd was en ik slaagde er maar niet in om de gps te laten routeren. Er sloop nu toch wat paniek binnen! Was mijn rit al ten einde?! Gelukkige werd ik op een bepaald ogenblik nog gepasseerd door Raf Vynckier en ? en zij stelden voor dat ik hen volgde. Dit lukte uiteindelijk voor een goede 20 km maar dan moest ik hen stilaan laten gaan... (DIKKE MERCI, MANNEN!!!) Plots een ingeving! Ik had nog mijn recentelijk aangekochte reserve gps! Voor een of andere reden stond hier echter de route niet op terwijl ik voor vertrek nog alles gecontroleerd had! Nadat ik via mijn iPhone de route had opgeladen... hoera, driewerf hoera! Ik kon op gps rijden!

Mijn eerste fotostop was na 50 km waar ik om 7.10 uur aankwam (50 min voor op schema). Ik had het geluk om net aan het Perth Cemetery (China Wall) te zijn. Er liggen 2.791 militairen begraven waaronder 2.481 Britten (waaronder 1.269 niet geïdentificeerde), 147 Australiërs (waaronder 19 niet geïdentificeerde), 133 Canadezen (waaronder 77 niet geïdentificeerde), 23 Nieuw-Zeelanders (waaronder 4 niet geïdentificeerde) en 7 Zuid-Afrikanen.

Na 64 km kwam ik bij het eerste controlepunt in Warneton. Het was 7.50 uur en dus lag ik 57 minuten voor op schema... Na een snelle stop volgde ik blindelings mijn gps wat me een... extra 10 km opleverde! Op zich stom want ik had de controlepunten via Google Earth verkend en had dus moeten weten dat ik rechtdoor moest...

Het 100 km punt bereikte ik om 9.30 uur, anderhalf uur voor op schema... Ik bevond me in Fournes-en-Weppes en nam hier mijn tijd om rustig iets te eten...

Om 12.30 uur was ik in Ourton en stonden er 150 km op de teller (nog steeds anderhalf uur voor op schema).

De tweede controle was in Avesnes-le-Comte en bereikte ik om 13.40 uur na 172 km (1.15 uur voor op schema). Eindelijk een koffie en een cola!

Om 15.30 uur was ik na 10.30 uur fietsen halverwege en had dus 200 km achter de kiezen. In Aubrometz nam ik opnieuw de tijd om te eten en te drinken maar zoals wel meer in deze streek viel er weinig horeca te bespeuren. Bushokjes bleken dan maar mijn beste vriend... Mijn tempo bleek redelijk stabiel want ik had nog steeds anderhalf uur voorsprong op mijn schema...

Spijtig genoeg heb ik er geen foto van maar de blijde intrede in Montreuil-sur-Mer via de Citadel mocht gezien (en vooral gevoeld) worden...

Het was nu uitkijken naar de volgende fotocontrole in Le Touquet-Paris-Plage maar eerst moest ik nog een berichtje plaatsen na 250 km. Dit punt bereikte ik ongeveer om 18.30 uur. Normaal had ik dus al in Le Touquet moeten zijn maar door die 10 km lange omweg...

Uiteindelijk nam ik de verplichte foto in Le Touquet-Paris-Plage om 19.10 uur. Ik zat nog 40 minuten voor op schema dus had ik de tijd voor het leukste van deze tocht; een ontmoeting met de Fransman Steven Bouedec.

Steven heb ik via The Herd (een groep op Zwift) leren kennen en hij had te kennen gegeven dat hij me wel eens wou ontmoeten. Het was even zoeken maar dan vonden we mekaar aan de "piramide". Steven had een grote zak mee met energiebars, water, regenjack, ... Van vriendschap gesproken! Ik had echter nog voldoende mee dus stelde ik voor om iets te drinken, dat was het minste wat ik kon doen en ik had er ook wel nood aan!

Met de fiets de trappen af en aan strandbar La Voile Blanche wat gedronken en bijgepraat. Spijtig genoeg riep de plicht en moest ik opnieuw vertrekken 🙁 Merci beaucoup pour le support et l'amitié, Steven!

Steven nam nog een zeer toffe foto van mij en om 19.50 uur vertrok ik met een bang hartje voor wat komen zou. Ik zat nu knal op schema maar dit zou snel veranderen...

Een uur later begon ik het stilaan koud te krijgen en stopte in Halinghen om een extra truitje bij aan te trekken. De temperatuur schommelde steeds rond de 7 graden...

Jullie gaan nu ook dat lezen dat er weinig extra info wordt gegeven o.a. door de duisternis maar ook omdat ik het mentaal zwaar kreeg.

Het 300 km punt in Desvres bereikte ik om 22.25 uur.

Conrole 5 (fotostop) lag in Saint-Omer. Het was nu 0.50 uur en pikdonker. Ik probeerde er aan te denken om regelmatig te eten en te drinken maar dit gebeurde te weinig en had later nog zijn invloed. Ondertussen stonden er 335 km op de teller.

Ik wou eigenlijk ook wat slapen en stuurde naar mijn partner-in-crime dat ik het verschrikkelijk koud had en dat ik bijna op de fiets in slaap viel.

In Wormhout (controle 6 na zo'n 350 km) stuurde ik een foto en mijn begeleider verschoot hoe donker het wel was! Het was ondertussen 2.25 uur en dus liep ik maar een klein half uur achter op schema.

Vanaf hier ging min of meer het licht uit; ik verstuurde een nieuw berichtje dat ik nu absoluut wou pauzeren want ik reed bijna al slapend en zwalpte af en toe.

Aan het Collège Notre-Dame zat ik me neer en trok mijn lange fietsbroek over mijn korte broek aan. Ik at ook nog wat en deed dan een minislaapje van een kwartier. Het "thuisfront" zou me wakker bellen...

Na deze deugddoende pauze zie je dat ik stelselmatig vertraagde; ik moest ook regelmatig mijn rug strekken en mijn zitvlak wat ontzien. Heel veel weet ik ook niet meer van het laatste stuk, enkel dat het oneindig leek te duren van Nieuwpoort naar de aankomst.

Om 6.15 uur reed ik opnieuw de parking op waar ik zo'n 25 uur eerder vertrokken was. Normaal moest ik dan nog enkele kilometers verder mijn controlekaart bij de organisator gaan "bussen" en dan nog terug naar het vakantiehuis rijden. Ik was echter maar al te blij dat mijn gezelschap zei dat ik werd opgepikt...

Om dit bericht toch enigszins binnen de perken te houden, volgt in een ander bericht nog de analyse.

Bij deze zou ik de sponsors (jullie reden steeds mee), vrienden, sympathisanten, ... ongelooflijk willen bedanken voor de vele steun onderweg! Ik heb niet alles gelezen maar af en toe een blik op de berichtjes, zeker wanneer ik het moeilijk had, was soms voldoende om me extra brandstof te geven!

Momenteel heb ik 1825 euro ingezameld en zit dus aan 73% van het vooropgestelde bedrag. Bedankt allemaal!